Wykopaliska ( 2005 – 2006 )


ARCHEOWIEŚCI – Z PASJĄ O PRZESZŁOŚCI  wg  WOJCIECHA PASTUSZKA – 28 GRUDNIA 2015

Okolica, w której leży wieś Stanisławice, niewątpliwie musi mieć coś w sobie, a dowodem na to są wyniki wykopalisk prowadzonych tam w pierwszej dekadzie tego wieku w związku z budową autostrady A4. Dostarczyły one bowiem niezwykle licznych śladów po ludziach, którzy przez tysiące lat regularnie osiedlali się w tym miejscu.
Najstarsze znaleziska z tej małopolskiej wsi zaprezentowano właśnie w publikacji „Osady z epoki kamienia oraz wczesnej epoki brązu na stanowiskach 9 i 10 w Stanisławicach, pow. bocheński”. Oba stanowiska badała firma Terra działająca z ramienia Krakowskiego Zespołu do Badań Autostrad.

Na pierwszym archeolodzy znaleźli łącznie 85 tys. zabytków ruchomych i zidentyfikowali 3,5 tys. różnych obiektów, będących pozostałością po dawnych budowlach, paleniskach czy jamach. Łącznie badania objęły 4,5 ha.

Najstarsze zabytki pochodzą z końca paleolitu, a więc sprzed blisko 10 tys. lat. Nie brak też znalezisk z mezolitu, neolitu, wczesnej epoki brązu, a także z okresów lateńskiego i wpływów rzymskich. Sporą grupę stanowią również przedmioty nowożytne.

Nie ma więc wątpliwości, że ludzie pojawiali się w miejscu dzisiejszych Stanisławic regularnie przez tysiące lat.

Dużo śladów pozostawili po sobie przedstawiciele kultury pucharów lejkowatych sprzed około 5700-3900 lat. Uczeni przypisali jej 2,3 tys. z 3 tysięcy znalezionych wyrobów krzemiennych oraz najwięcej z 4,6 tys. fragmentów neolitycznych naczyń.

Wśród znalezisk były też zabytki typowe dla wielu innych kultur, w tym ceramiki wstęgowej rytej, ceramiki sznurowej i wreszcie mierzanowickiej, po której pozostało m.in. aż ponad 8 tys. fragmentów glinianych wyrobów.

Wielką popularność okolicy w czasach prehistorycznych potwierdziły też badania mniejszego stanowiska oznaczonego przez archeologów numerem 10. Znaleźli na nim ślady 178 obiektów będących dziełem człowieka, a także blisko 2,4 tysiąca zabytków ruchomych z mezolitu, neolitu, wczesnej epoki brązu oraz okresu wpływów rzymskich. Także tutaj wśród wyrobów krzemieniarskich dominowała kultura pucharów lejkowatych, a w przypadku ceramiki najwięcej śladów zostawili po sobie przedstawiciele kultury mierzanowickiej.

W publikacji znalazły się rozdziały poświęcone osadnictwu i materiałom: z okresu wczesnego i środkowego neolitu, eneolitu oraz wczesnej epoki brązu, omówionym odrębnie dla stanowisk 9 i 10 w Stanisławicach. Podobnie przedstawiono materiał kamienny od paleolitu schyłkowego po wczesną epokę brązu. W dalszej kolejności pojawia się analiza porównawcza pozostałości schyłkowopaleolitycznych, mezolitycznych, neolitycznych i z wczesnej epoki brązu ze Stanisławic 9 i 10 na tle osadnictwa pradziejowego w zachodniej Małopolsce. Kolejną częścią składową monografii jest próba nakreślenia podstawowych wzorców funkcjonowania osadnictwa w okresie mezolitu, neolitu i we wczesnej epoce brązu na tych dwóch stanowiskach. Po podsumowaniu, prezentującym najważniejsze wyniki prac analitycznych, przedstawiono opracowania specjalistyczne. Katalog obiektów i materiałów, w formie opisowej został umieszczony na płycie dołączonej do opracowania.

archeologia

Stanowisko archeologiczne nr 9 (2005 r -2006 r )

123456c32bac96-c853-11e2-b302-0025b511229e

Stanowisko archeologiczne nr 12 (2005 r -2006 r )

1234567891011

Zabytek Miesiąca – Główka glinianej fajki ze Stanisławic z dn. 2016-12-29

Poniżej adres do strony Muzeum Archeologicznego w Krakowie mówiący o tym wydarzeniu :

Zabytek miesiąca